қоналқыла

ет. сөйл. Қону, қонып шығу. Шығыс Түркістанға баяғыда сапар шеккенде басып өткен жерлер, түстенген, қ о н а л қ ы л а ғ а н бекеттер Шоқанның есінде (Т.Әлімқұлов, Кертолғау, 34).